Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Πάλι εδώ.

Διαβάζω αυτά που έγραφα χρόνια πριν.
Διαβάζω τα μειλ σου-αυτά που μου έγραφες μέχρι πριν από λίγους μήνες.
Και τώρα είμαι πάλι εδώ.
Εγώ στο μηδέν και συ στο πουθενά.
Έφυγες οριστικά, όπως μου δήλωσες τηλεγραφικά πριν από 2 μερες.
Δίχως να μου πεις το γιατί.
Γαμώτο σου.
ΓΑΜΩΤΟ


Αν καμιά φορά βρεθούμε
δε θα πούμε ούτε γεια
μες στο πλήθος θα χαθούμε
μ' ένα δάκρυ στην ματιά

Κι αν φωνάξω τ' όνομά σου
θα κοιτάξεις στα κλεφτά
και θα κάνεις για φαντάσου
πως δε με θυμάσαι πια

Κι αν ρωτήσεις πώς περνάω
θα σου πω δυο ψέματα
ένα πως δε σ' αγαπάω
κι ένα πως σε ξέχασα
Κι αν ρωτήσεις πώς περνάω
θα σου πω δυο ψέματα
ένα πως δε σ' αγαπάω
κι ένα πως σε ξέχασα

Αν καμιά φορά βρεθούμε
η ανάσα θα κοπεί
ούτε λέξη δεν θα πούμε
μα, θα τα 'χουμ' όλα πει
Κι αν φωνάξω τ' όνομά σου
θα κοιτάξεις στα κλεφτά
και θα κάνεις, για φαντάσου
πως δε με θυμάσαι πια

Κι αν ρωτήσεις πώς περνάω
θα σου πω δυο ψέματα
ένα πως δε σ' αγαπάω
κι ένα πως σε ξέχασα
Κι αν ρωτήσεις πώς περνάω
θα σου πω δυο ψέματα
ένα πως δε σ' αγαπάω
κι ένα πως σε ξέχασα



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου